Görele Lisesi emekli Edebiyat Öğretmeni şair ve yazar Özcan Temel hocamızın adımıza imzaladığı son eseri “Görele Kırsal Ağızı” adlı kitabı sonuna kadar dikkatle ve ilgiyle okudum. “Görele Belediyesi Kültür Yayınları” serisinden olup, Arı Sanat Yayınevi tarafından piyasaya çıkarılan 224 sayfa tutarındaki kitabı bir taraftan okurken, diğer yandan rahmetli büyüklerimiz gözlerimin önünde canlandı. Onların yöremize has Çepni Türkçesiyle konuştukları sözcükler, cümleler kulaklarımda çınladı, adeta. “Andır, gabyana, fışkı yiyesice…” diye azarlayan rahmetli anamı… “Zeetcek ben saa sorarım dünyanın gaç bucak olduunu. Havu deyneynen gafanun bekmezünü akıtmazsam baa da Çiçu İsiyn demesinler!” diye tatlı, sert bir şekilde tehdit eden rahmetli dedemi… Hatırladım. Aynı zamanda köylüm (Kuşçulu) ve anne tarafından da akrabam olan sevgili Özcan Hocamız, o kadar ciddi ve titiz bir çalışma yapmış ki, unutulmaya yüz tutmuş yöremize özgü o güzelim binlerce sözcük ve deyimi nakış nakış işleyerek kitabına almış. Diyebilirim ki, Edebiyat Öğretmeni, şair ve yazar Özcan Temel’in uzun yıllar büyük emek harcayarak ve alın teri dökerek ortaya çıkardığı bu değerli eser sadece Görele için değil, Türk Kültürü açısından da çok değerli bir hazinedir. Çünkü köylerden, kentlere göçün hızlanmasıyla birlikte, yöresel sözcükler de unutulmaya ve kaybolmaya yüz tutuyor. Birileri bu konuya el atmalı, yüzyılların süzgecinden geçerek günümüze kadar ulaşan tamamına yakını öz Türkçe (Oğuz-Çepni Ağızı) bu yöresel sözcüklerimizi kayıt altına almalıydı. Bu da, bu işin ehli olan Özcan Hocamıza nasip oldu. Daha önce 5 kitapta imzası olan sevgili Özcan Hocamı, gelecek kuşaklara hazine değerinde yeni bir eser daha armağan ettiği için bir kez daha yürekten kutluyor, başarılı çalışmalarının devamını diliyorum.