Vicdan aynı zamanda adalet duygusudur “Hak verme” duygusudur. İnsanlar kötülüğü; vicdanları zayıf olduğundan dolayı yaparlar. Ne şekilde yazılırsa yazılsın.. Ne şekilde okunursa okunsun fark etmiyor. Vicdan her dilde, her millette, her anlayışta vicdan. Ve öyle bir kelime ki aslında kalbi anlatıyor. İnsan olmayı, belki de “olabilmeyi” anlatıyor. Yüreğe dokunmuyorsa bir şeyler, sızlatmıyorsa içimizi ve dökmüyorsa gözlerden inci tanelerini eksik kalanlar sorgulanmalı. Neler yitti, neler yitip gidecek diye. *Rengi, siyaseti, dili, dini, ırkı ne olursa olsun hayatımızda vicdan sahibi insanlara yer vermeliyiz. Onlara şans tanımalıyız. Ahlak ve vicdan sahibi nesiller yetiştirmeliyiz. Sonrasında; sosyal devleti, hukukun üstünlüğünü, adaleti, demokrasiyi, cumhuriyeti, Atatürk´ümüz, çağdaşlığı, sosyal barışı, eşitliği-özgürlüğü temin eden yönetimler kendiliğinden gelir. Sorunların aşılması için birazcık vicdan sahibi olmak yeterlidir. Vicdanlı olan kişi, doğaya ve her renkten insan ile her türlü düşünceye saygı duyar, para ve kar uğruna değerlerinden vazgeçmez, komşusu aç iken kendisi tok yatmaz, adil olur, hukuka saygılı olur, haksızlığa-mafya ve çetelere yer vermez, kadın-erkek ayrımı yapmaksızın odağına insanı alır, değerlere saygılı olur. İçinde bulunduğumuz dönem insan olabilmenin, empatinin, vicdanın, egoistliğin, diğergamlığın ve daha bir çok kavramın tartışıldığı hatta kimi zaman anlamını yitirdiği bir dönem… Vicdan kelimesi köken olarak “bulmak, sevmek, üzülmek” anlamlarını taşıyan -vecd- kelimesine dayanmaktadır. Sözlük anlamı ise; “kişiyi kendi davranışlarıyla ilgili olarak bir yargıda bulunmaya yönelten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerinde dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan, kişiye doğruyu ve iyiyi yapma halini yükleyen içsel güç” şeklindedir. Peki bu güç her insanda aynı şekilde mi işler? Bu gücü bastıracak ya da değiştirebilecek başka itkiler, başka güçler de var mıdır? Dini açıdan bakıldığında vicdan, “kalp gözü” ya da sadece “kalp” olarak nitelendirilir çoğu zaman. Yaradan'ın ruha koyduğu insaf ve merhamet hislerinin yöneticisidir o. Kişiyi doğru olana, insani olana yönlendirir. Haksızlık karşısında içten gelen sızı ve hak olanı bulma yolundaki ilk adımdır. Günümüzde yitip gitmeye yüzünü dönmüş olan bu özelliğin tamamen yok olmaması ve canlı kalabilmesi için gerekli olan şey “iman”dır belki de. Bu açıdan bakıldığında vicdan, ruhun manevi bir kuvettidir. İnsanı iyiyi kötüden hayrı da şerden ayırt etmeye vakıf kılar