Mustafa YAYLA
Köşe Yazarı
Mustafa YAYLA
 

BABAMDAN KALAN ÇİÇEK

Hayat yolu dümdüz uzarken, bazen yokuşlara vurur. Yokuşlar uçurumlara yürür gider. Düzde yürürken yokuş hiç aklına gelmez kimsenin. Hep böyle sürüp gidecek sanırken, birden bir diken tarlası keser önünü. Tam asıp geçecekken bir başka, engel balçıktan bir bataklık. etrafında upuzun kamışlar rüzgarla eğilip, eğilip kalkarlar. Şaşırı verirsin. Korkular alemine dalar çevrende sığınacak canlar ararsın. Yılanlar, kocaman kocaman ağzını açmış aç kurtlar, çakallar. Yalnızlığın yetmezmiş gibi, birde bu garip hayvanlarla savaşın başlar. Bataklıklarda, dikenlerle savaşırken bir yol çıkıverir önüne. düz ve engebesiz. Bir çiçek karşılar seni. Bunca çirkinliklerin, yorucu yolculuğun armağanı gibi. Yorgun argın koklamaya eğilirken koklamaya kıyamazsın. Sanki kokla, kokla dercesine haykıran bir sesle, dünyanın en güzel renkleriyle haykırır. İnciltmemek uğruna eğildiğinde tanıdık bir kokuyla karışık bir koku sarar bedenin, Baba gibi babadan yadigar bir koku. Gözlerin yaşarır. Babadan emanet sanki babam dikmiş gibi gelir sana. Kokusunda uyur gidersin. Babasızlığı, yalnızlığını unutup gider, umut göz yaşlarına boğulup geçmişin gel gitlerinde yalpalanırsın. Rüzgarı ardına almış ak bir yelkenli gibi. Öyle bir sarar ki o çiçek benliğini, seni bir uçur ki, Kendini tanıyamazsın. Çirkin bir kuşken, güzel bir kanarya olursun. Sana hor bakan gözler sana dokunmak için can atar. Ateşten kurtulan pervane kelebekler gibi etrafında fır dönerler. Bir rüyadayım sanırsın kendini. Uyandığında çığlık atan martılar eşliğinde bir kumsalda, serin denizin sularında hissedersin kendini. balçıktan bataklıklar dümdüz buğday tarlarına dönüşmüştür ayaklarının altında. Umut çiçek açmıştır. Asıl olan nedir bilir misiniz çiçekleri tanımaktır maharet. O kurtarıcı çiçeklere hizmet etmektir yaşamak. O güzel çiçekleri herkes bulamaz. O çiçekler, çileli dikenli yokuşu terleten, dünya cehennemini yaşatan yolların sonunda açıverirler. Hak edersen. Allah'ım o çiçekleri hiç kurutmasın. Çoğalsınlar, çoğalsınlar. Hep mutlu ve kutlu mis gibi aydınlık açsınlar, koksunlar, ve hiç solmadan yaşasınlar. Bana görünen o çiçeğe sevgi ve saygılarımla. Ben artık seni en güzel yerimde, Ateş gibi olsa da sevgiden cennetimde yüreğimde yaşatacağım. Uzun haziran günleri gibi...!!! M.Yayla-Görele      
Ekleme Tarihi: 13 June 2024 - Thursday

BABAMDAN KALAN ÇİÇEK

Hayat yolu dümdüz uzarken, bazen yokuşlara vurur. Yokuşlar uçurumlara yürür gider. Düzde yürürken yokuş hiç aklına gelmez kimsenin. Hep böyle sürüp gidecek sanırken, birden bir diken tarlası keser önünü. Tam asıp geçecekken bir başka, engel balçıktan bir bataklık. etrafında upuzun kamışlar rüzgarla eğilip, eğilip kalkarlar. Şaşırı verirsin. Korkular alemine dalar çevrende sığınacak canlar ararsın. Yılanlar, kocaman kocaman ağzını açmış aç kurtlar, çakallar. Yalnızlığın yetmezmiş gibi, birde bu garip hayvanlarla savaşın başlar. Bataklıklarda, dikenlerle savaşırken bir yol çıkıverir önüne. düz ve engebesiz. Bir çiçek karşılar seni. Bunca çirkinliklerin, yorucu yolculuğun armağanı gibi. Yorgun argın koklamaya eğilirken koklamaya kıyamazsın. Sanki kokla, kokla dercesine haykıran bir sesle, dünyanın en güzel renkleriyle haykırır. İnciltmemek uğruna eğildiğinde tanıdık bir kokuyla karışık bir koku sarar bedenin, Baba gibi babadan yadigar bir koku. Gözlerin yaşarır. Babadan emanet sanki babam dikmiş gibi gelir sana. Kokusunda uyur gidersin. Babasızlığı, yalnızlığını unutup gider, umut göz yaşlarına boğulup geçmişin gel gitlerinde yalpalanırsın. Rüzgarı ardına almış ak bir yelkenli gibi. Öyle bir sarar ki o çiçek benliğini, seni bir uçur ki, Kendini tanıyamazsın. Çirkin bir kuşken, güzel bir kanarya olursun. Sana hor bakan gözler sana dokunmak için can atar. Ateşten kurtulan pervane kelebekler gibi etrafında fır dönerler. Bir rüyadayım sanırsın kendini. Uyandığında çığlık atan martılar eşliğinde bir kumsalda, serin denizin sularında hissedersin kendini. balçıktan bataklıklar dümdüz buğday tarlarına dönüşmüştür ayaklarının altında. Umut çiçek açmıştır. Asıl olan nedir bilir misiniz çiçekleri tanımaktır maharet. O kurtarıcı çiçeklere hizmet etmektir yaşamak. O güzel çiçekleri herkes bulamaz. O çiçekler, çileli dikenli yokuşu terleten, dünya cehennemini yaşatan yolların sonunda açıverirler. Hak edersen. Allah'ım o çiçekleri hiç kurutmasın. Çoğalsınlar, çoğalsınlar. Hep mutlu ve kutlu mis gibi aydınlık açsınlar, koksunlar, ve hiç solmadan yaşasınlar. Bana görünen o çiçeğe sevgi ve saygılarımla. Ben artık seni en güzel yerimde, Ateş gibi olsa da sevgiden cennetimde yüreğimde yaşatacağım. Uzun haziran günleri gibi...!!! M.Yayla-Görele
 
 
 
Yazıya ifade bırak !

Diğer Yazıları

Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.