Hani bir şarkı vardır Gözler kalbin aynısıdır yalan nedir bilmez onlar siyah mavi yeşil olsun aşkı inkâr etmez onlar!...Yağmur gibi damla damla seven gözler kavuşurlar gözden kalbe bir yol gider ayrılanlar kavuşurlar… Gözler kalbin aynasıdır yalan nedir bilmez onlar… Siyah mavi yeşil olsun aşkı inkar etmez onlar.! Güzel bir şarkı sözü ile yazıma başlamak istedim. Evet, dostlar gözler kalbin aynasıdır. Karşımızdaki kişinin ne demek istediğini, gözlerine baktığımızda anlayabiliriz. Tabi ki, anlayana demek gerekir. Çünkü öyle insanlar vardır ki gözlerine bakmayı bırakın söylenen sözleri de anlayamazlar. Bu durumda gözlere bakmakta anlamsız olur öyle değil mi.... Çok yalan söyleyen gözler vardır. Sanırım gözler kalbin aynısıdır, cümlesi sadece şarkılarda mı kaldı dersiniz. Gözüne bakın, malum gözler kalbin aynasıdır yalan nedir bilmez onlar… Çünkü insanları konuşarak tanıyamazsınız. Konuşmak, canlı yaratıklar arasındaki en etkisiz iletişim aracı. Dil yalan söylüyor, olanları çarpıtıyor, insanlığın hiç bıkıp usanmadığı klişeleri tekrarlıyor. Bu yüzden, insanları dinlemek onları anlamak için yeterli değil…. Kalp, insanın merkezi ve tüm hissiyat ve hoş sözlerin efendisidir. Bütün duygular ve fikirler kalpten kaynar ve oradan diğer organlara dağılır. Kalbin temeli o kadar yumuşak ve temizdir ki, bazı durumlarda kalpte hissedilen bir manaya dil ve söz tercüman olamazlar. Nasıl insanın fıtratındaki gülmek, hoşlik ve sorunlar bakımından birbirlerinden farklı ve çeşitli aynı biçimde kalpten çıkan manalar da geçtiği ve geçirdiği süreçlere göre farklılık arz etmesi söz konusudur. Mesela, insanın aklı ile kalbi hoşlik bakımından farklıdır. Kalp akla nispetle daha ince bir hoş ligi olan ve keskindir. Aynı biçimde kalpten çıkan bir mana dile gidene kadar hoşluk keşifliyle doğru ilerler. Yani kalpte yumuşak olan bir mana dile varana kadar yoğun hale dönüşür. Tabi bu süreçte mana çok kırıntı ve köşelerini kaybederek dile varır. Yani kalpte çok zengin ve temiz olan mana, dile vardığı zaman çok özelliğini yitirmiş olarak varır. Demek istediğim gözler kalbin aynasıdır, yalan nedir bilmez onlar diye ne hoş de söylemiş üstat. Çünkü dil ne kadar yalan söylerse söylesin gözlerden hiçbir şey kaçmaz. Gözler bazı durumlarda nefreti bazı durumlarda kederi, acıyı, hüznü yansıtır. Ama her ne olursa olsun gülmek en fazlata gözlere yakışır, siyah, mavi, yeşil, fark etmez. Genellikle hiç tanımadığımız insanların gözleri ile analizini yaparız. Çünkü gözler bir insanın da psikolojisi yansıtır. Tedirgin, endişeli, ürkek bir insan sizden kesinlikle gözlerini kaçıracaktır. Ama gözlerinin içi gülen, enerji saçan insan ise gözleri ile iletişim kuracaktır. Sevdalı bir insanın sevdalısına bakışları bile farklıdır. Bazen de görmek istemediklerimizi görmezlikten gelir gözlerimiz. Gözler ve sözler ikisi de bir şeyleri gizler. Sözler ne kadar inkâr etse de gözler her şeyi bir bir söyler…