Yürüyerek yazmak bir başka oluşuyormuş. Değirmen başının yokuşunu, çocukluğumda ki kadar koşarak çıkmak hayal olsa da, yazarak çıkmak, bir arabanın gazına başarak çıkmaktan daha güzel. Insan el ayağı tuttukça, birilerinden yardım almadan yokuşları aşmalı. Öyle bir toplum olduk ki, ekmeğimiz olmasa da havamız yerinde olsun felsefesini kendimize şiar etmişiz. Yoklugun karanlığından, aydınlığa çıkınca aç kurtlar gibi özlemlerimize sarılmış, gelecek kaygısından uzak, kendimizce sağlam sandığımız gemiler yapıp okyanuslara açılmayı maharet saymışız. Tesadüfen, veya kazanarak elde ettiklerimizi birer övünç abidesi yapıp tapınmış, hatta daha ileri giderek gelecek nesillerin yok olması için ne gerekiyorsa yapmayı, zamanı harcamayı gurur yapmışız. Arabayı icat edenler, dünyanın en ileri araba modellerini üretenler, pisikletle, işlemine giderken, bizler yok olma pahasına o yaptıkları arabalara binip saltanat sürmekteyiz. Üretmeden, elinden para ile aldığımız yakıtlarla "vur paylasın, çal oynasin." Sakın yanlış anlamayın ben adımlarken bu satırları yazarken o kadar mutluyum ki. Cırcır böceklerinin hışırtılı sesinde, akan derenin derinlerden kulağıma gelen sesinde karanlık yolda o kadar huzurluyum ki. Yanım da şimdi bir araba durdu.hic bakmadım. Durdu. Binmedim bakmadım bile o bastı gitti. Benimde yolum bitti bitecek. Adım attığım yolu görmesemde, ufacık klavyemde koşar gibi yazıyorum. Hava karanlık, gökyüzünde karanlıkta olsa beyazımsı, beyazımsı küme, küme bulutları görebiliyorum. Ay bitmiscesine ufacık. İlk defa yürüyerek gecenin için de yokuşlara tırmanmak çok güzel. Karşı köylerin ışıkları yıldız gibi parlarken, çocukluğumdan hatıra ufacık evimizin ışığını gördüm şimdi. Yıllanmış hatıraları bir gece vakti yazarak hatırlamak ne güzelmiş. En güzeli yaşamak için doğalı seçmek çok güzel.armut topladığım ağacın çiçeklerine basmak günah belki ama o kadar çoklar ki, basmamak elde değil. Yeşilin sesini duydunuz mu siz. Eğer duymak istiyorsanız dışarı çıkıp bir yokuşa yukarı adimlarinizi sayarak yürüyün. Pırrrrrr diye bir kuş uçarsa yeşilin içinden üperseniz de, yaşamın tadını alacak yaşıyorum diyerek gurur duyacaksınız. Daha uzun yazmak isterdim. Yol bitti. Evimize geldim. İlk denemem yürürken yazmak. Hatam varsa af ola. Dostlar.... M.Yayla-Görele