Bir varmış,bir yokmuş.Çok eskilerden her varlık bir başka yaşarmış.Sabahlar başka olur,akşamla mayalanır,geceler huzurla sabaha uyanırmış.Sevgi,sadakat,güzel yaşamak için ne varsa insanların hizmetindeymiş.Elbette cennet değilmiş dünya ama, insan insanla haşır neşir olurmuş.Sanal arkadaşlıklar yokmuş.Bir acı kahvenin ''kırk yıl hatırı vardır'' bir fincan kahve içiminde kurulan dostlukların derinliklerini anlatan özdeyişler olarak düşmüştür literatürlerimize.İnsanların gurbeti çok farklıymış o zamanlarda.Birbirlerine hasretleri kelimelerle mektup denen ulaklar aracılığı ile giderir,selam ve dua ile tekrarlanır,umutlanılırmış.Hayal perdesinde oynayan komediler,trajediler,gerçek hayata yansıdığında hep beraber gülünür,hep beraber ağlanılırmış.Velhasıl;Cin şişeden çıkmış.Yaşamak uğruna vura kıra koşuyoruz.Birde boyunduruk taktılar yüzümüze.Nefes almak, derinden bir nefes almak vardı bedava ona da hasret kaldık.Oksijenle aramıza mesafeler koyduk.Buna da yaşamak deyip lüks apartmanlardan,Lüks arabalardan naralar savurduk.Gözle göremediğimiz bir illetin başımıza getireceklerini görmeden.Zaten neyi göre biliyoruz ki.Kİmseler kızmasın hepimiz bakar körleriz.Eğer yaşanacak bir dünya bırakamayacaksak yeni doğanlara ne farkımız olacak,yeni doğanla.Her şey madde değil.Yaşamak için önce sağlık birde yaşanacak dünya lazım....!M.Yayla-Görele