Soframızda hep zeytin vardı.O kutsal meyveyi,
Hiç özlemedik.
Yalnız şimdi ki gibi bir
Kerede ağzımıza atmazdık.Onu da katık
Eder, yerken üç dört parçaya bölerdik.Ne günlerdi o günler. Bugün
Bulduk bugün yiyelim yoktu.yarına da kalsın,
Ne olur ne olmaz derdik.
Bizim kuşak, hiç vur
Patlasın çal oynasın demedi.Radyomuzun pili bitmesin deyip devamlı açık tutmazdık.
"YILAN BİLE TOPRAĞI
TARTARAK YER"
Derdi büyüklerimiz.Ya şimdi.Marka giyinmiyorsan bakmıyorlar.Araban son model değilse,Eviniz yeni vizyon daireler değilse fakirsin, fukarasın.Özenti özenti.Yaşamak üretmeden tüketmek olmuş.Sonumuz hayrola
M.Yayla-Görele