Benim her güne ayrı bir bakışım var. Günlerin sırrı hep kendinde saklı olsa da,yaşanacaklar hep günlerin saniyelerinde saklıdır.O saniyeler siliverir hayalleri ,hafızayı, zemberek boşalır saat durur.Bir başka hayat başlar.Bunu bilmek imkansız olsa da insan duygularıyla,yaşadıklarıyla bir bilmece gibi çözmeye çalışır hayatı.Bazen karamsarlıklara,bazen mutluluklara yelken açan yelkenliler gibi sürüklenir hayat denizinde.Yaşamak dedikleri de bu olsa gerek.Günler geçerken kapılır gideriz bazen fırtınalara.Her şey rüzgara kapılmışcasına uçup giderken bir dost eli uzanır tutar,çeker sarar.Uçurup giden rüzgarın elinden alır.Mutlu olur insan bir anda mutlulanır.Yaşamdan bir tike bal tatar gibi haz duyar.Hayatın girdaplarından kurtulur.İşte bu yüzden insan yalnız yaşayamaz.Dost lazımdır.Dostun olmadığı dünya da yaşamak ölmekten farksızdır derim hep.insan kendi için yaşar da kendi başına yaşayamaz. yaşarken bu gerçeğin farkına varmasa da bir gün anlayıverir. Bir parkta otururken,bir gemide,bir uçakta,bir otobüste giderken,lazım olur o dost.Hele hele dar gününde paranın hükmünün bittiği yerde bir dost olmak,bir dostunun olmasından büyük, yalnız yaradan vardır.Bunu anladığın gün hayatın değişecek,ümitlerin yeşerecek,yaşıyorum deyip deli deli bağırmanın mutluluğunu yaşamak bütün günlerin özeti gibidir.Günlerden pazar hiç sevmesem de,sevecek bir dakikasını bekliyor,yarının bugünden daha güzel olmasını herkese temenni ediyorum.Sevinmek için çok neden vardır.Yeter ki umutlarımızı diri tutalım.Umut insanı yaşatan kalp gibidir.O bitince hayatta biter.Vücut kalple,hayat umutla yaşar. hepinize tükenmeyen umutlar,mutlu hayatlar dilerim dostlarım.Sevgi ve saygılarımla......M.Yayla-Görele