Çocukluğumdan aklıma ilk gelen anılardan biride farelerle yaşadığımız anılardır. Hayatımızın her evresinde aile bireyleri gibi yaşamımıza ortak olmuşlardı. Rutubetli yağışlı iklimin bize getirdiği fareler, hayatımızı zehir ederlerdi. Ufacık evimizin her tarafında fır dönerlerdi. Ufacık deliklerden girerler, tereklerde, tavanın dökmelerinde kıyıda köşede her yerde olurlardı. Kedileri bile yola getirip kendilerini avlamalarına engel olurlardı. Bizim köyün fareleri, kedi yavrusu gibi, kapkara sivri kafalı, uzun üç tel kıldan oluşan kıl bıyıklı, kamçı gibi kuyruklu olurdu. Gece ışıklar sönüp de herkes yatmaya gittiğinde onların hayatları başlardı. Çatının altında ki dökmelerde koşmaya başlarlar, bir kısmı tayır, tayır tahtaları kesmeye, kemirmeye başlarlardı. Maymunlar gibi tavandaki dökmelerden koşarlarken bazen kayarlar güp diye yatağa düşerler,çığlık atarak kapının aralığından pır diye kayıp olurlardı. O anlarda o kadar korkardık ki ödümüz ağzımıza gelirdi. Eski ceketlerin cebine girerlerdi bazen. Ceketi tam giyecekken yıldırım gibi fırlarlardı ceketin cebinden. Fare zehirleri, tuzaklar hiç para etmezdi. Kazaklarımızı, pantolonlarımızı pala makinesı gibi kırpar yerlerdi. Ekmeklerin ucunu ,Yazın toplayıp kışa sakladığımız kabaklarımızı kemirip yerlerdi. Makinelerin içine girip kablolarını kemirirlerdi. Geçen köye gittim baktım yine türemişler. Hemen tuzakları kurdum. Tuzaklara birer parça ceviz koydum. Bir kaç gün sonra gittim. Hey maşallah benim tuzaklar tutmuş iki tane fare. Şöyle bir kedi yavrusu kadar var. Eldiven takıp tuzakları dışarı çıkardım. Elime bir çubuk bulup tuzaktan fareleri kurtarmak için aranmaya başladım. Arkama bir döndüm tuzaklar yok. Koştum birde ne göreyim mahallenin iri başlı tembel kedileri almışlar tuzakla fareleri koşuyorlar. Hoopp, hooop diye bağırsam da, bizim tuzak farelerle meçhule karıştı. Aradım taradım bulamadım. Hazır fareleri tuzakla aşıran koca başlı kedilere hıncım artsa da, kedilere el kaldırmak yoktu bizim adetimizde. Yalnız bir sözü vardı dedemin aklımda kalan, ''Kafası büyüyen kediden hayır gelmez'' Derdi. Anlayanlar anladı sanırım. Şimdi ki kediler, farelerden, mahalle köpekleri de kedilerden korkar oldu. Eskiden köpekten korkan kediler ağaca çıkardı, şimdi ki köpekler Tavşan gibi kedilerden kaçıyor. Ne diyeyim. Devir kedinin aslanı boğduğu devir. elden ne gelir ki...Ne demişler ''Besle kargayı, oysun gözünü...!!! M.Yayla-Görele