Renkler hayatın vazgeçilmez parçasıdır. Renkler olmasa dünya denen yer bu kadar cazibeli olmazdı belki. Dünyayı bu renklerle boyayan, Ressam'mı tasvir etmek, anlatmaya, betimlemeye ne kalemim yeter, ne de kağıtlar. Her şeyin bir rengi var. Denize, buluta maviyi yakıştırmış, dağlara kara çalmış, Dağları nakış nakış kar denen beyazla işlemiş. Toprağa esmer, Otlara yapraklara yeşili yakıştırmış. En güzel renkleri bin bir çeşit çiçeklerde denemiş. Susuz hayat olmaz demiş demesine de, suya renk bulamamış desem günahta mı kalırım. Su kendidir. Sakın denizler neden mavi demeyin. Ben denizlerin renginin, gökyüzünün yansıması, sularda yangınıdır ederim. Belki de yanılıyorumdur. yanılıyorsam da af ola. Her şey rengarenk işte. Elma kırmızı, ayva sarı, armut yeşil, Soğan acı, pancar tatlı.Renklerin en katı olanı siyah. Somurtan mateme boğan. Kapkara olsa da bir nokta beyaz düşse üstüne ışıyıverir. Grileşir, beyaza döner farkında olmadan. Bir damlacık beyaza yenilir. Bu olayın tersi de aynı çağrışımları yapar. Beyaza bir nokta kara düşse simsiyah olur. Beyaz yiter karanlığa bürünür. zıtlıklar, tezatlar fırtınasında boğuşur dururlar. Ama maviye sarı kattın mı ne güzel yeşil doğar. Siyaha aynı oranda olmasa da beyaz katsan ne güzel gri olur. Fazla kurcalamamak lazım. renklerle çok oynaşırsak renkleri bir birine karıştırır seçemeyiz. Bırakalım renkleri ressamlar karıştırsın. Eskiden Sümerbank basmalarında ne güzel renkler vardı. sanki dağlar, taşlar,çiçekler o basmalarda yaşardı. Kadınlar fistan dikerdi. Yedi veren ağaçlar gibi uzardı boyları. Çiçeğe bezenirlerdi. O kadınlar ki, hiç makyaj nedir bilmeseler de güzelleşirler, parfüm kullanmasalar da çiçek kokarlardı. Rengarenk tüterler, tarlada terler, yorgunluklarında yıkanırlardı. Güneş yanığı yanaklarında buğdaylar biterdi. Buğday benizli dimdik duran o kadınlara selam olsun. Tüm dünya kadınlarına saygılarımla..... M.yayla-Görele