Hasta olmayınca sağlığın değeri bilinmiyor. Güzel havalara aldanıp güneşte harmanlanmanın bedelini ödemek varmış. Ateş, boğaz ağrısı, hapşırık peş peşe, Hemde öyle bir hapşırık ki; Gök gürlemesi gibi. Karabiber, enfiye çekmiş gibi genizde yanmalar. Aldanınca güzel havalara burnun değirmen bentleri akar. Gecelerde ateş basınca karabasanlar tekrar tekrar döner bilinç altında. Canım sıkıldı. Kendimi dışarı atmak düştü aklıma. Televizyon izlemekten utanır oldum. Karanlık düşler gibi anlatıp duruyor karşımda. Esir almış benliğimi sanki. Umutları boğuyorlar, yalanları doğru gibi sıralıyorlar. Hep aynı kişiler. Neler, neler de biliyorlar. Televizyonu kapatınca bir rahatlık çöküyor içime. Sanki bir yelkenli gibi poyraza yelkenlerimi açıp ufuklara doğru yol alıyorum. Yelkenlim olmasa da ayaklarım var. Yürümekten güzel ne var. Ateşim olsa da, kulaklarım çınlasa da çıkacağım dışarı. Şöyle derin, derin soluyacağım. eğer kendimde güç bula bilirsem, Çocukluğumun bayırı değirmen başına tırmanıp terleyeceğim. Parafinli haplar yutup terlemekten, yürüyerek terlemek daha güzeldir. Çünkü bana aspirin yasak. Kırk yıldır hiç içmedim. Mide ülserim tetikleniyor. Çok güzel bir söz vardır hani. Derler ki. ''Kendi doktorun kendin olacaksın.'' Hastalıkları ''Beyninde bitireceksin.'' İçimde ki çocuk çok yaramaz. Baş edemiyorum. Balonu patlamış, Uçurtmasının ipi kopmuş çocuk gibi ağlıyor. Bir de misketlerini yitirmiş. Ben dışları çıkıyorum. Yüreğimin derinliklerinde yaşayan çocuğu avutmak için. O ağlarken mutlu olamam ki. Değirmen başından onu kaydıracağım. Patlayan balonunu alırım. Yeni bir uçurma yaparım belki rüzgar eserse. Yağmur yağacak gibi birde hava var. Neyse. Belki rüzgarda uçar, yağmurda ıslanırım. Bunlar olasılıklar ama Mutlaka değirmen başının yokuşuna tırmanacağım. İçimde ki çocuğa ihtiyarsın be adam dedirtmem. İyi pazarlar. Her şey gönlümüzce olsun. Umutlarımız çoğalsın. İçimizde ki çocuklar ihtiyarlamasın....!!! M. Yayla-Görele