Ne güzel anlatmış demiş değil mi? Rahmetli Aşık Veysel şarkısında, dostluğu… Dünya gözüyle göremediklerini gönül gözüyle gören, sazı sözü bir Âşık Veysel. Değerli halk ozanı Âşık Veysel Şatıroğlu'nu özlem ve sevgiyle anıyoruz. “Benim Sadık Yarım Kara Topraktır “diyerek dostluğu. Dost dost diye nice nicesine sarıldım Dost dost diye nice nicesine sarıldım Benim sadık yârim kara topraktır Beyhude dolandım boşa yoruldum Benim sadık yârim kara topraktır kara topraktır Nice güzellere bağlandım kaldım bağlandım kaldım Nice güzellere yar bağlandım kaldım bağlandım kaldım Ne bir vefa gördüm ne faydalandım Her türlü isteğimi topraktan aldım Benim sadık yârim kara topraktır kara topraktır Koyun verdi kuzu verdi süt verdi verdi süt verdi Koyun verdi kuzu kuzu verdi süt verdi süt verdi Yemek verdi ekmek verdi et verdi Kazma ile döğme döğmeyince kıt verdi Benim sadık yârim kara topraktır kara topraktır Bazen dost dediklerin arkada dediklerin bir bakarsın en zor gününde yanında değil… Arkadaşlık, dostluk iyi gündemi, kötü gündemi belli olur, sizce? Arkadaşlık nedir? Peki ya dostluk? Nedir dostum dediğimiz insanda aradığımız özellikler? Dost olabileceğimiz gerçek bir dost gibi seveceğimiz gerçek bir dost gibi güvenebileceğimiz bir insanda ne ararız? Sevgi mi, güven mi, vefa mı, birlikte gülüp birlikte ağlayabilmek mi? Dostluk tanımı olmayan bir kavramdır. Paylaşmak, güvenmek, fedakârlık ve açık sözlülüktür. Hayat, dümdüz bir yol değildir. Dostluk öylesine özel bir kavramdır ki. Herkes sahip olamaz gerçek bir dosta ve herkes layık değildir dost sıfatına. Dost deyince vefa geliyor aklıma bir de hatırlanmak bazen umut etmek ve tabi güler yüz. Arada göz yaşları yeri ve zamanı geldiğinde tartışmalar, fikir ayrılıkları. Huzur, güven, mutluluk alabildiğine şefkat ve merhamet. İşte dost. Bence bu dosttur. Bir dost başka nasıl anlatılır ki. Bir dosta duyulan özlem nasıl tarif edilir. Herkesin hayatında dönem dönem inişler ve çıkışlar vardır. Bu yüzden her gün mutlu ve neşeli olamayabiliriz. Bazı günler kendimizi mutsuz ve kötü hissederiz. Bugünlerde ise, en çok ihtiyaç duyduğumuz olan şey bir dosttur. Çünkü dostlarımızla sorunlarımızı ve problemlerimizi paylaşabiliriz ama önemli olan gerçek bir dost bulabilmektir. Mutlu olduğunuz zaman yanınızda birçok insan bulabilirsiniz peki ya mutsuz ve üzgün olduğunuzda da dostlarınız yanınızda mıdır? Dostluk bir mum ışığına benzer, ortalığa karanlık hâkim olduğunda ancak belli olur. Dostlarımdan dostlukla ilgili öyle çok şey öğrendim ki. Yani Dost iyi günde yanında olan değil, kötü gününde yanında olandır. Dostluk Başı gerçekten sıkıntıdaysa, yardıma koşacak ilk kişiysen, aynı şekilde onun da öyle olduğunu biliyorsan işte budur bence.   SAHİ DOSTLUK neydi...?   Yada kaybolan insanlık mı demeliyiz, sahi neydi..!!!   Neydi ki? Mutluluğuna sevinip acısına hüzünlenmek, Çünkü dostluklar kolay kurulamadığı gibi kolay kolay da bozulmamalı...  Çünkü insanlık... Sevgi, güven kayboluyor. Şöyle dön bir bak, etrafında kaç insan varmış,  Yada boş ver! Etrafındakileri. Yüreğinde bak kaç insan kalmış, sen ondan bahset...    Güzel insanlar biriktirin. “Nasılsın..?” yerine    “Yüreğin iyi mi.?” diye sorsunlar !   Yokluğunuzdan korkacak güzel insanlar biriktirin! Dostdoğru dostça... Çünkü 'diğerleri' her an küçücük çıkarlar için gidenlerdir..! . __Ben...Seviyorum... Kaybetme pahasına "dürüstlükten" vazgeçmeyenleri, Her koşulda duruşunu koruyabilenleri, Yaptığı iyilikleri kimseye paylaşmayanları, Bağırmadan alçak sesle ve gülümseyerek konuşanları, Başkalarının adına utanan, yüzü kızaran insanları, Her ne olursa olsun sözünün ardında duran,  özü sözü bir olanları... SIRADAN İNSAN MUAMELESİ YAPMAYIN. 'Bukalemun, gibi olamayan' YAŞADIĞIMIZ ÇAĞA AYAK UYDURAMAYAN İNSANLARI SEVİN...  NESİLLERİ TÜKENİYOR ÇÜNKÜ... Yüreğinizin elinden tutanınız olması dileğimle... Dualarına dahil edip Yaradan'a niyazda bulunmak değil miydi?    Hatırlayıp hâl hatır sormak, Acıları, sıkıntıları paylaşmak, Derde derman olamasan da ortak olmak değil miydi?