Çocukluğum kaba mahallesi ile soğuksu mahallesi arasında geçti. Kaba mahallesinde evimiz, Soğuksu mahallesinde okulum vardı. Bu iki mahalle arasında yayan yirmi dakikalık her gün gidiş gelişlerimiz vardı. Okulun penceresinden her bakışımda iki katlı, bir okula bir denize bakan sarı boyalı ev o kadar hoşuma gidiyordu ki. Yamanın belinde ki bu evin kimin olduğu bilmeden hep o evi seyrettim ilk okul yılları boyunca.Bazen bir kadın, bazen ufacık bir amca camdan bakarlar, denize doğru bakarlardı. Denizin dalgası, poyrazın ilk esintisi ufacık camlarından odalarına dolardı. Yıllar sonra hayat bu ya o evin bulunduğu mahalleye attı beni kader de, rüzgar de. Her gün kapısından geçerken ihtiyar bir kadın benimle sohbet etmeden beni bırakmazdı. Kapısına çağırır tertemiz evinin minderlerine oturtur eskilerden anılarını anlatırdı. O kadar temiz o kadar içtendi ki pencerlerinde ki perdele çiğ pamuklar kadar beyazdı. Babaannemden, Ahmet dedemden söz ederdi. Dedemin mahallede değirmencilik yıllarını anlatırken sanki o yıllara gider değirmende taşlar döner un tekneye dolar,ufacık süpürge ile tekneyi dedem süpürür tahta kürekle torbalara dolduruşunu yaşardı. Aah Name derdi boklu obuzun acımuklarını yolar kabaya taşırdı derdi. Az yaşa çok yaşa komşumuz Atiye nine yüz yıl yaşadı.Belki akranlarının iki katı devirdi günleri ama bu gün yenildi, hayata. Hayat bu yenilmeyeni olur mu ölüme.Eskilerin deyimiyle'' az yaşa çok yaşa'' yıllar önce o okuldan seyrettiğim sarı evi yıkmışlardı. yerine kocaman bir bina kondurmuşlardı. Şimdi de Atiye teyze yıkıldı gitti. Allah rahmet eylesin. Hayat acımasız zaman geçtikçe her şeyi alıyor usul usul kimselerde farkına varmıyor. İnsan bir geriye bakınca ne güzel rüyalar görüyor. Gerçek rüyalar,yaşanıp tadını alıp posasını çöp kutusuna attığımız tükettiklerimiz gibi. Toprak ne kadar kutsalsın. Veren de ebedi mekan olacakta sensin. Bu günde Atiye teyzeyi kucakladın kucakladın. Mezarlar karanlık olsa da nurlar içinde uyu diyeniniz varsa o karanlık mezarlar Nur saçan ışıktan mekanlar olur. İyi uykular Atiye teyze..! M.Yayla-Görele