'Bir ses, bir nefes yeter bana” “Sarılmak neden güzeldir bilir misin? Çünkü sağ tarafta kalp yoktur; Sarılınca sağ yanını onun kalbi doldurur.” Aziz Nesin... Sevdiklerinize sımsıkı sarılın! Yarın çok geç olabilir. Çok kilişe olacak ama sevdiklerinize zaman ayırın yoksa zaman sizi sevdiklerinizden ayırır. Hani şarkıda da dediği gibi Şurası göz göze geldiğimiz yer Şurası söyleşip güldüğümüz yer Şurası baş başa kaldığımız yer Buralara sık sık gelişim ondan Biliyorum hepimiz çooook yoğunuz. Başımızı kaşıyacak vaktimiz yok! Bir de zaman öyle hızlı akıp geçiyor ki günün 24 saati bize yetmiyor. Günlük yaşantımızla o kadar meşgulüz ki sevmeye bile vaktimiz yok. Çılgın bir tempoda oradan oraya koştururken ne yazık ki sevdiklerimizi ihmal edebiliyoruz. ‘Yarın ararım’, ‘Gelecek hafta giderim’ gibi bahanelerin arkasına sığınıyoruz. Para, pul bir yana asıl hazinenin sevgi olduğunu unutuyoruz. Sevdiklerimize daha çok vakit ayıralım mesela. Bunun kendimize de iyi geleceğini unutmayalım. Hiçbir şeyi ertelemeyelim! Hayat kısa. Bir sabah uyandığımızda annemizi, babamızı, sevdiğimizi, küs olduğumuz arkadaşımızı hatta kedimizi, köpeğimizi bile bulamayabiliriz. Hayat kısa, seviyorsanız söyleyin ve sevdiklerinize sımsıkı sarılın! ''Sen, hiç sevdiğin birinin sesini unuttun mu?'' Derin düşününce unutmanın ne kadar korkunç bir şey olduğunu izah edemiyorum. Ülke olarak zor günler geçirdiğimiz şu günlerde küçük dünyamıza kapılıp sevdiklerimizi unutuyoruz… İnsanları hele hele bizim için değerli olan sevdiklerimizi aile büyüklerimizi bir “Merhaba” demek için de olsa arayalım… Unutmayalım ki bu güneş, bu ağaçlar, bu güzel hayat, bu çocuk cıvıltıları bizim için de bitecek… Sevdiklerimize sevdiğimizi göstermek için çok geç olmadan arayalım, onlara yalnızlıklarını hissettirmeyelim, onların hayır dualarını alalım… Sevdiklerinizin sesini duymak bir dokunuşa bakar. Yani hiç de eskisi gibi uzak değil, çok yakınınızda hatta o kadar yakın ki sol yanımızda. Cebimiz de, elimiz de her an. Sevdiklerimizi arayalım araya zamanı sokmayalım, zaman öyle çabuk geçiyor ki, telafisi mümkün değil. Ne demiş şair ''Bir ses, bir nefes yeter bana'' Sevdiklerinizin, değer verdiklerinizin sesini duyun, Duyun ve hafızalarınıza kazıyalım… Kısacası bazen hayatımızda bazı şeyler taşınmaz hale gelir. Hep kendimize zaman ayırmayalım etrafımızdakilere de ayıralım. Ne olursa olsun bizi sevenlere bir fincan kahve için ayıracak zaman yaratın… Birbirimize seversek, sayarsak, değer verdiğimiz her insanın bize bakışının değiştiğini göreceğiz