Kasabada delirdi bahar. Her şey uçmaya başladı.bulutlar, ağaçlar, denizde ki sular uçmaya başladı.Gözlerime kum doldu. Ne kadar kuvvetli esse de rüzgar yeni doğmuş ufacık yeşil yapraklar direnip dallarından kopmasa da, çiçek açmış ağaçlar çiçeklerinin taç yapraklarını koruyamıyor, Yavrusunu vahşi bir aslana kaptırmışcasına, bir aşağı bir yukarı sıçrıyor dövüyordu.Kuşlar hiç görünürlerde yoktular.Sanki günler önceden esecek fırtınadan haberleri vardı. Eve zar zor kendimi attım. Telefonumun facebook sayfasına bakmak için odaklandım ki ne göreyim.Çocukluğumdan beri tanıdığım Sebahattin amca. Başında kasketi gözünde gözlüğü, bir gözü kısık gözleriyle dudaklarıyla gülümseyerek gözlerimin ta içine bakarak ben öldüm der gibiydi.. Dondum kaldım.Ölüm haberini okurken hıçkırıklara boğuldum. Kasabanın Her taşında hatırası vardı onun. Tornacı, sinemacı, spor totocu, beyaz eşyacı,sobacı,fırıncı,simitçi,...Ben onu ilk defa ilk okul yıllarında belediye binasının altındaki eski sinemada tanımıştım. Daha sonraları babamla torna atölyesine gittiğimde o büyük makinalarda demiri elmas bıçaklarla yonttuğunu gördüm. Babam ona usta der o da babama usta diye hitap ederdi. Baba dostu bu amcadan aldığı sobalarla babam evi donatmıştı.Gaz sobası ,Emaye kaplı demir döküm sobayla onun sayesinde kavuşmuştuk. Babam ne getirirse alır eve getirirdi.Radyo,dikiş makinası, Çocukluğum onun yeni üretim mallarıyla şenleniyor,evimiz zenginleşiyordu. Lise yıllarında kasabaya şehirlerde olmayan bir sinema yapıldı.Konforlu. Koltukları deriden Emek sineması, En güzel flimleri orada izledik.Hele hiç unutamam ''Rüzgar gibi geçti'' Flimini. Eski sinamanın olduğu yere ekmek fabrikası kurdu. Daha neler neler.Hayat kaynıyordu. İş üretmekten bıkmıyordu. Her gördüğünde gülüşüne hayrandım. Epey zamandır göremiyordum. Demek ki hastaymış...Kasaba bir değerini daha uğurlayacak yarın.Hasan ağa musallana yarın bir dost daha uzanacak son kez. hatıralarıyla.Ama onun tabutu o sokakları terk ederken onun hatırası kasabanın her sokağında çınlayacak.Kasaba durdukça anılacak.Allah rahmet eylesin...Bize çocukluğumuzu, Gençliğimizi doyasıya yaşatan heybetli beyefendi insan...Ben hep seni Baba dostu olarak anacağım. Babamın evinde duruyor hala sattığın hala yepyeni eskimek bilmeyen soban...M.Yayla-Görele