Bulutsuz uzun kış gecelerinin ayazı dondurur suyu.Canını alır evsizin.Hele sobası yanmıyorsa ,battaniyesi yoksa garibin titremesi,dişlerinin bir birine çarpıp çınğırak gibi ötmesinden,kulaklarının kepçesinin buz kesilip değirmen bentleri gibi uğultular çıkararak zonklamasından,parmak uçlarının duyusunu yitirip uyuşmasından daha zor ne olabilir.İşte burada başlar hayat.Ayazın altında ayazı hissedip,ayaz altında yaşayanları düşünmekten sıcacık odanda uykun kaçıyorsa yaşıyorsun demektir. Yuvasız bir kuşun tünediği dalda ki halini,köşe başındaki çöplükte havlayan köpeği,miyavlayan kediyi düşünüyorsan yaşıyorsun demektir.Benim deyip gurur ve kibirle vur patlasın,çal oynasın diyorsan yaşamaktan çok uzaktasın demektir.Yaşamak asalet ister.Sevgi ister.Yürek ister.Yoksa bu saydıklarım dünya senin olsun neye yarar.Kitap çok güzel konular içere bilir.Raftan inmiyorsa,sayfası açılıp okunmuyorsa ölüye benzer.Yaşamaya ne kadar çok benzer değil mi.Sevgiyi unuttuk mu ? Neden bunca düşmanlık.Af etmek sarılıp kucaklamak yok mu. Cehalet azmaya başladı mı akıl yiter gider.Aklın bittiği yerden hortlar azgınlıklar.ayaz geceler gibi.Gelin dışarıda ki ayaza inat sevelim birbirimizi.Birbirimizi sevgilerimizle ısıtalım.Neden yazdım tüm bunları dersiniz. Anlayan çoktan anlamıştır. Hepinize sevgi ve saygılar sunar mutlu ve huzur dolu nice nice günler dilerim.''Kötü söz sahibinin'' demişler ne de güzel söylemişler.!!! M.Yayla-Görele