Biz öyle çocuklardık ki, uçan balonlarımızı kendimiz yapardık. Önce eskimiş radyo pillerini toplar, dışının çinkosunu tuz ruhu şişesinin içine makasla kesip, kesip atardık. Tuz ruhu içine çinko düşünce sigara gibi tütmeye başlardı. Balonu şişenin ağzına takardık. Tuz ruhu kaynar, kaynadıkça şişeden çıkan hidrojen gazı balonu şişirir, şişirirdi. Şişenin ağzında balonu bağlar, ipine kağıt takardık. Kâğıda neler yazardık neler. Uzaya balon gönderirdik. Belli bir katmandan sonra patlasa da, uzaya balon yolladık deyip övünürdük. Bizim çocukluğumuz sen ne güzeldin. Yine gelmez misin. Yoksa o balonlarla uzaya mı gitti çocukluğumuz ....!
M.Yayla-Görele