“Bir teselli ver, kırılan gururuma…  Bir tebessüm et, unutursun zamanla…  Yine dalmışım, aynada yüzüm ağlar…  Yine dalmışım, elimde fotoğraflar…  Yine aylardan Kasım…  Sanki sende kaldı bir yarım…  Her nefesim, her anım… Sanadır canım…  Yine aylardan kasım…  Sanki sende kaldı bir yarım…  Her nefesim her anım…  Sanadır canım Bir teselli ver”… Şarkılara, hikayelere konu olmuş Kasım ayı geldi. Kasımda aşk başkadır. Ayların en güzeli Kasım ayının ortalarına geldik. Günler ilerledikçe havalar soğumaya başlayacak, yapraklar dökülecek birer birer.. Sonbahar tüm hüznüyle çökecek içimize… Sizce de öyle değil mi? Mevsimlerin en hüzünlüsüdür sonbahar… Ne çok duygu barındırıyor sonbahar içinde. Yaşanmış nice yaşam öykülerinin dudaklarda kalan buruk gülümsemesi, yüreklerde iyi hatırlanan mazide kalan sevgileri anımsatıyor. Sonbahara erince Gönüller nedense ilkbaharı özler hemencecik. Bu sebeple sonbahar hırçındır, çok çabuk değişime uğrar duyguları. Sabah esen soğuk rüzgarlar, öğleye doğru ısıtır yürekleri, akşama doğru ise gene buz keser hava. Duyguları delişmen ve değişkendir sonbaharın. Haklı sebepleri var elbet.  Minare yıkılmıştır yıkılmasına fakat mihrapta hasar görmüştür. Kırışıklar ortaya çıkar anıların izi olarak. Daha bir çabuk yorulur yürek İle beden oysa yapılacak o kadar çok iş vardır ki beyinde. Ne beden düşünceleri anlar, ne düşünceler bedeni.  En çok kendini sorguladığın Belki de acımasızca yargıladığın  hatta mahkum ettiğin mevsimdir sonbahar. Başaramadığın ne varsa sonbaharda daha çok canını yakar. Zamanın boldur bu mevsimde bu sebeple eski defterler sık açılmaya başlanır.  Yaprak dökümü çoktan başlamıştır güçlü sandığın o yaşam ağacında. Sevdiğin kim varsa usulca çıkar ebediyetin merdivenlerini. Bazen veda etmeye zamanın olmamıştır. İş güç yaşam mücadelesi İle ne çok sevdiğini ihmal ettiğinin farkına varırsın bu mevsimde. Oysa pişmanlıklar ve yaşanmışlıklar fayda sağlamaz. Seninle baharı yaşayan ne çok yaprak bu sonbaharda dalını terk etmiş ve seni yalnız bırakmaya başlamıştır. Bu mevsimde Belki de en çok sende dalından kopup sonsuzluğa gitmeye korkarsın.  Sonbahar hiç bitmesin istersin. Yaşayabildiğin kadar güzel yaşamaya, taze yaprak gibi görünmeye çabalaman sebepsiz değildir. İlkbahar geride kalmış, yaz çalışıp çabalayıp kendini en çok yorduğun mevsim olmuş, sonbahar ise kıştan önceki son güzel mevsimdir artık.  Sonbahar bu sebeple çok anlamlı, çok güzel ve çok uzun yaşanan bir mevsimdir. Bahardır neticede son olan kalıcı olan bahardır. Sonbahar sarının bin bir çeşit tonunda, sonsuz maviliklerde kaybolma mevsimidir. Her Kasım ayı geldiğinde bir buruk olur içimiz nedense?...  Bir hüzün kaplar gönlümüzü... Sararan yapraklar şairlere, ressamlara ilham kaynağı olsa da, hazan mevsiminin başlangıcıdır Kasım ayıdır Kasım ayı… Yazın telaşından, sanki yorulduk. Bizi sar sarmala, tekrar tekrar doğalım tam yorulduğumuz yerde, liman ol bize sende sukuta erelim. Tekrar hayal kurmaktan korkan bize fısılda ´´hayalsiz dünyanın yükü taşınmaz de´´ biz doğalım Kasım’da bir daha… İlkbahar, yazı şen şakrak mutlulukla gezerek eğlenerek geçirip sonbahara geldiniz mi hiçbir şey yapmak istemez oluyorsunuz. Eve kapanıp yağan yağmuru izleyip çay yudumlayarak tüm günü geçirebilirsiniz. Yada film izleyip zamanın nasıl geçtiğini unutabilirsiniz... Sıcakların bitmesiyle soğuk artacak, yağmurlar yağmaya başlayacak kalksın yazlıklar çıksın kışlıklar kim şimdi o botları, kazakları giymek ister. Hayat böyle işte her şeyin bir zamanı var elbet bir gün bitecek yaşanılanlar yenileri doğacak meydana…Sonbahar geldi mi tadını çıkartmak lazım kurumuş yapraklarıyla ağaç altında oturmak ,boğaz kıyısında , evde, sokakta , işte çay içmek, huzur bulmak sonbaharın geldiğini hissettirir. Sonbaharın insanlara göre her gelişi farklıdır kimine üzüntü kimine ise mutluluk verir. Sonbahar herkese mutluluk ve huzur getirsin bu sonbahar. Her yaprağın bir çiçeğe dönüştüğü mevsimde güzel zamanlar yaşamak dileğiyle.