Yum gözlerini. Kirpiklerin bir birbiriyle kenetlensin. Göz kapakların yitip gitsin. Göz bebeklerin çekilsin göz boşluğunda.Işık , renk, güzel, çirkin ne varsa kapkara karanlığa gömülsün. Düşünmeye başla kapkaranlık dünyanda. İnsan da bir ışığa benzer bir yanar bir söner. Onunda bir gecesi bir gündüzü vardır her gün. Bazen tavanda yanan bir ampul, bazen çatmada yanan şinanay, bazen de masa da yanan, sönmemek için rüzgarla savaşan bir mumdur. İnsan karanlıkta daha güzel şeyler düşler. Yıllar ötesine gider.Rüzgara kapılmış bir uçurtma misali, ipinin yettiğince bulutlarda uçar uçar. Uçurtma oldum. Yumdum gözlerimi ipimin en sonuna kadar yükseldim. Fersah fersah yıllar kat ettim ve çocukluğuma düştüm. Yitirdiğimi sandığım tüm canlarla buluştum. Mahalle arkadaşlarımla oyunlar oynadım. Annemden yağlı ekmek istedim oyun dönüşü. Yağlı ekmeği kaptım kapmasına da bir de azar işittim. Çok terlemişim. İçeri koştu. kocaman bir havlu ile başımı kuruladı. Sırtımı sildi. Annem genç, ben çocuk yeniden başlamıştım sanki yaşamaya. Karanlıklardan ne güzel bir hayat fışkırmıştı mazinin derinliklerinde. Amcam Ali, kardeşlerim, Bizim köyde çocuklar annelerinin adı ile çağrılırdı. Nazmiye'nin Mıstafa, Sadiye'nin İhsan, Sayime'nin Ahmet, Hacı'nın Mıstafa..... Saklanbaç, esir almaca, oynarken küçük mahallenin çamurlu yollarında çığlık atarak saatlerce oynadık. Annelerimiz hep yaşıyordu. bizler birer çocuktuk. Hiç bitmesin diye düşler dünyasında koşarken bir ağrı saplandı göz kapaklarıma. Kirpiklerim isyan etti sanki. Çözüldü bir birinden, Gözlerim ışıkla buluştu birden ve kayboldu karanlıklarda düşlediğim çocukluğum. Nefes alıp versem de kendimden başkası yoktu yanımda. Kirpiklerime isyan ettim. yolasım geldi birer birer. Aynanın karşısına geçtim. Gözlerim kan çanağına dönmüştü. Baktım baktım. Göz bebeklerimin etrafında ufuklarda ki, kızıllık gibi kızıl bir dünyadan başka bir şey göremedim. Baş başa kaldım ikinci baharla . Bir kasım ayının orta yerinde. Dalından düşmüş, parçalanmış, tane tane etrafa saçılmış narlar gibi..! Kirpiklerim size hakkımı helal etmiyorum...!!! M.Yayla-Görele