Diyorlar ki, Ne bu arkadaş çiçekten böcekten ve maziden yazıyorsun, birazda bugün ne yaptın onu yaz. ''Bende bugünlerde yaşamıyoruz ki'' deyip kapatıyor, yine mazinin derinlerine doğru gerçek yaşamlardan öyküler yazmaya, ota, böceğe, çiçeğe olan sevdalarımı yazmaya devam edeceğim deyip külüstür lap topumun bana verdiği olanaklar çerçevesinde maziden, mazinin derinliklerinden, yaşanmış hayatları gün yüzüne çıkarmaya devam edeceğim diyorum! Unutulmuş olanları, unutup mazinin derinliklerine hapsettiğimiz alışkanlıklarımızı, bugünlere umut olmaktan, gerçek oluncaya kadar ben mazinin çöplüklerinde altından günlerimizi aramaya devam edeceğim. Haklının haksızdan alacağını alıncaya kadar. Mizanın dengeye gelip, hakkın adalet karşında mahşerden önce ödüllendirilmesini görmeden bu huyumdan vazgeçmeyeceğim. Boş cümleler kurup boşuna zaman harcamak yerine, maziden geleceğe fayda olur belki diyerek, yıllanmış mezarlardan adil kişilikler çıkartıp ,yaşayanlardan daha güzel fikirleri olduğunu ıspatlamak için yazacağım. Çünkü yaşam felsefem, dününü unutanların, yarınlarını kuramayacaklarına inandım hep. Bu kadar isyandan sonra gelin sakızın hikayesini anlatayım size biraz gevşeyelim. Sakız gibi çiğneyip çiğneyip şişirip,şişirip patlatalım. Çocukluğumuzda şimdiki gibi büyük marketler yerine bakkallar vardı. Paramız olduğunda peşin, paramız yoksa veresiye alıp, paramız olduğunda vereceğimiz bakkal amcalar. Paramız olduğunda paramızın üzerini tamamlamak için bize damla sakızı verirlerdi.Sakız modaydı o yıllar. Herkes sakız çiğnerdi. Sakızlarda çeşit çeşitti o yıllar. Damla sakızı, İçinden artist resimleri çıkan golden sakızı, Mani yazılan kağıtlara sarılmış çeşit çeşit sakızlar. Sonra tipi tip marka sakızlar çıktı. Hep çiğnemek için. Çiğnedik, şişirdik. Bazen öyle bir şişirdik ki burnumuza dudaklarımıza yapıştı. ama hep çiğnedik.Bize sakız çiğnettiler, alanlar aldı gitti paraları, umutları..Ufacık paralarımızla golden sakızı alır içinden çıkan artist resimlerini biriktirip basmacalar oynadık okul bahçelerinde, mahalle aralarında. Ne kadar artist arşivin varsa o kadar maharetli sayılıyordun çocuklar arasında. Sonra zenginlik artıkça sakızlar taneyle değil düzine düzine paketlerde satılır oldu. Şimdi ağız kokularını gidermek için kullanılıyor modası geçti. Televizyonlar çıktı sakız modası bitti. Şimdi laf sakızları moda. Kim kime ne demiş, kim kimi soymuş, asparagas olmayacak haberler, Baktırıyorlar cama, arkadan götürüyorlar. Eskiden sakız çiğnetiyorlardı konuşmasınlar diye, şimdi de Tv seyrettiriyorlar. Kim kimden boşanmış, en iyi yemeği kim yaptı, daha neler neler. Adam organını satışa çıkarmış. bir haber daha al buradan yak. Ben bugünleri nasıl yazayım söyler misiniz. Haksız mıyım...!!! M.Yayla-Görele