Kasaba bugün kırk yıl düşünsek aklımıza gelmeyecek bir olayla savrulurken, koca çınarın devrilmesi ile kasabanın yarısı gitti sanki. Her gün dibinde yüzlerce bardak çay içilen, akla sapa gelmez dedikoduların dilden dile dolaştığı koça çınar daha fazla dayanamadı Rüzgar esmeden,yağmur yağmadan, hele onca kışları yaşamış karlara da yıkılmamış çınar yıkılı verdi bugün. Sabah dibinde oturmuş çay içmiştim. Oradan kalkıp bir iki saatliğine uzaklaşmıştım oradan. Tekrar uğradığımda kıyamet kopmuştu sanki. Kocaman gövdeli çınar devrilmiş, çok bir zarar vermese de yinede çevresini kırmış dökmüştü. Belediye işçileri sanki hınç alıyorlar gibi motorlarla girişmişler bir an önce koca çınarı kaldırıp atmak için çırpınıyorlardı. Hiç toprakla teması kalmamıştı.Öylece nasıl durmuştu yıllarca anlamakta güçlük çektim. Derler ya ''Ağaçlar ayakta ölür''. İşte bizim kasabanın maskotu çınar ayakta ölmüştü. Düşenin dostu olmadığı gibi çınarın da hiç dostu yoktu yanında. Çınarın altı deyip altında kutlama yapanlar, her seçim gecelerinde sabahlara kadar dibinde şenlikler yapılan çınarın altı boştu. O eski dostlarından hiçbiri yoktu yanında.Kocaman katolarla kaldırdılar nereye gittiği bilmediğim yerlere doğru uzaklaştırdılar. En yüksek çatına seçim gecelerinde yakılan led ışıklı amblemi bile yerden kaldırıp alan olmadı. hurdacı aldı gitti. Son domruğunu arabaya atarlarken gövdesinin tam orta yerinde kan lekeleri vardı. için için kan ağlıyordu. İşe yaramaz telefonumla çektim. paylaştım biraz önce. Çınarlarda yaşayan canlar gibi devrilince hemencecik unutulup gitti.Eylülün birinde daha bir yaprak dökmeden, Kimselere zarar vermeden. Acımasaydı biz insanlara bir facia da yaşata bilirdi kasabada. Kan ağlayarak aldı başını gitti.Çay kokusunun kokusunu özlese de kasabanın dedikodularından nefret ederek Çekip gitti.Çok arayacağız onu.Kasabanın yarısı yıkıldı gibi geldi bana. Ama alışacağız.Her şeye alıştığımız gibi. İlk günden özledim seni koca çınar. Sensiz nasıl yaşayacağız dersin. Sabahları dallarına konan kuşlara da açıyorum.Yarın çınarı bulamayınca nerede ötecekler. O koca çınar kuşların minaresiydi. Hasanağa'nın minaresine karşı..M.Yayla- Görele
Anasayfa
Yazarlar
Mustafa YAYLA
Yazı Detayı
Bu yazı 176+ kez okundu.
ÇINAR YIKILDI
Kasaba bugün kırk yıl düşünsek aklımıza gelmeyecek bir olayla savrulurken, koca çınarın devrilmesi ile kasabanın yarısı gitti sanki. Her gün dibinde yüzlerce bardak çay içilen, akla sapa gelmez dedikoduların dilden dile dolaştığı koça çınar daha fazla dayanamadı Rüzgar esmeden,yağmur yağmadan, hele onca kışları yaşamış karlara da yıkılmamış çınar yıkılı verdi bugün. Sabah dibinde oturmuş çay içmiştim. Oradan kalkıp bir iki saatliğine uzaklaşmıştım oradan. Tekrar uğradığımda kıyamet kopmuştu sanki. Kocaman gövdeli çınar devrilmiş, çok bir zarar vermese de yinede çevresini kırmış dökmüştü. Belediye işçileri sanki hınç alıyorlar gibi motorlarla girişmişler bir an önce koca çınarı kaldırıp atmak için çırpınıyorlardı. Hiç toprakla teması kalmamıştı.Öylece nasıl durmuştu yıllarca anlamakta güçlük çektim. Derler ya ''Ağaçlar ayakta ölür''. İşte bizim kasabanın maskotu çınar ayakta ölmüştü. Düşenin dostu olmadığı gibi çınarın da hiç dostu yoktu yanında. Çınarın altı deyip altında kutlama yapanlar, her seçim gecelerinde sabahlara kadar dibinde şenlikler yapılan çınarın altı boştu. O eski dostlarından hiçbiri yoktu yanında.Kocaman katolarla kaldırdılar nereye gittiği bilmediğim yerlere doğru uzaklaştırdılar. En yüksek çatına seçim gecelerinde yakılan led ışıklı amblemi bile yerden kaldırıp alan olmadı. hurdacı aldı gitti. Son domruğunu arabaya atarlarken gövdesinin tam orta yerinde kan lekeleri vardı. için için kan ağlıyordu. İşe yaramaz telefonumla çektim. paylaştım biraz önce. Çınarlarda yaşayan canlar gibi devrilince hemencecik unutulup gitti.Eylülün birinde daha bir yaprak dökmeden, Kimselere zarar vermeden. Acımasaydı biz insanlara bir facia da yaşata bilirdi kasabada. Kan ağlayarak aldı başını gitti.Çay kokusunun kokusunu özlese de kasabanın dedikodularından nefret ederek Çekip gitti.Çok arayacağız onu.Kasabanın yarısı yıkıldı gibi geldi bana. Ama alışacağız.Her şeye alıştığımız gibi. İlk günden özledim seni koca çınar. Sensiz nasıl yaşayacağız dersin. Sabahları dallarına konan kuşlara da açıyorum.Yarın çınarı bulamayınca nerede ötecekler. O koca çınar kuşların minaresiydi. Hasanağa'nın minaresine karşı..M.Yayla- Görele
Ekleme
Tarihi: 01 Eylül 2022 - Perşembe
ÇINAR YIKILDI
Yazıya ifade bırak !
Bu yazıya hiç ifade kullanılmamış ilk ifadeyi siz kullanın.