Hikmet Birant, Nezihe Araz, Korkut Boratav, Mehmet Çınarlı, Celal Çumralı, Ekrem Güyer, Feyzi Halıcı, İhsan Hınçer, Musa Kart, Tarık Buğra, Cemil Sena, Mehmet Önder, Sadi Irmak, Atilla Özkırımlı, Oğuz Tensel, Halim Uğurlu, Mustafa Üstündağ, Faruk Sükan... Konyalı. Karanfil Oylum Oylum, Minarenin Alemi, Sabahtan Yolum Düştü Geline, Çay Benim Çeşme Benim, Duvara Mıh Çakayım... gibi nice türküler yakılmış Konya'da... Meydan sazı, bağlama, on iki telli, ud, kemen, kanun, cura, zurna, kaval, gırnata... eşlik etmiş nice türkülere, oynayanlara. Kaşık havaları, oturak eğlenceleri... de yaygınmış geçmişte. Aşık Ömer, Ümmi Sinan, Konyalı Aşık Rıza, Silleli Aşık Sururi, Aşık Kenzi, Aşık Devami, Gufrani, Aşık Figani, Aşık Mehmet Yakıcı, Aşık Zehri, Ermenekli İhraki... Konya'nın halk ozanlarıdır... Feyzi Halıcı Konya'da yıllardır Çağrı dergisini çıkardı.1970 öncesinde Konya Aşık­lar Bayramı'nı başlattı, gelenekselleştirdi... Kendisi de yaygın olarak halk şiiri anlayışıyla nice şiirler üretti. Birikimli bir geçmişi olan Konya'yı kültür, sanat, turizm açısından yeryüzüne tanıttı... Feyzi Halıcı'yı gezimizde "Portakal" şiiriyle günaydınlayalım: Bir gözede güzelimin elleri, Yarı yasemindir, yarı portakal. Çağrışır, damar dan koparcasına, Dilim dilim dudakları, portakal.   Bir sinide, bir notada, bir elde, Kırmızı portakal, sarı portakal. Esrik adımlara çeker götürür, Çitlem çitlem sokakları portakal,   Bu görkemli, bu gümüşlü aynada Sevdiğimin yanakları portakal. Bir Çin vazosundan dökülür zaman Yakın eder uzakları portakal.   Finikeli gemilere iletir, İkonyumlu toprakları portakal. İlkbaharı gözerinde yaşadım, Özleminde sonbaharı, portakal...   Sen dur Yol adımlarına geliyor... ikiliği de Feyzi Halıcı'nm.   Türkiye Aşıklar Bayramı ilk kez 1966'da yapılır. Feyzi Halıcı, Çağrı'nın 1975 sayı­larının birinde bir yazıyla konuyu özetler. Bir de fotoğraf koyar yazının içine: 1966 Ekimi, Mevlana Müzesi Bahçesi'nde aşıklar: Aşık Müdami, Aşık Efkari, Aşık Murat Çobanoğlu, Aşık Ali İzzet Özkan, Aşık Abdülvahap Kocaman; jüri üyeleri: Fahrettin Kırzıoğlu, Ca­hit Öztelli, İhsan Hınçer, Feyzi Dalıcı... Ne önemli, ne unutulmaz fotoğraf... Konya'dan ayrılacağız. Buraların bir ağıtını, veremli bir kızın ağzından, Anne Beni Kaldır Gezdir'i paylaşarak:   Anne beni kaldır gezdir Tabutum düzdür mezarım kazdır Vadem yakın ömrüm azdır   Ne yaman derdim var benim Onulmadık yaralarım var benim   Kalktım baktım yollar tozar İki adam kabrim kazar Annem mecnun olmuş gezer -K- Anne beni tut kalkayım Fani dünyaya bakayım -K- Cahit Külebi'yi, onun Halk Türküleri'ni anımsayarak...