Elbette bir gün buluşacağız ve tabii ki hiçbir şey yarım kalmayacak! Rahmetli Zeki Müren’in şarkısında da dediği gibi Elbette bir gün buluşacağız ve tabii ki hiçbir şey yarım kalmayacak!... Geçici bu ayrılıklar, hepimiz biliyoruz ve sen de biliyorsun! Evet elbet bir gün buluşacağız! hatta çok yakında! Ama biraz daha sabırlı olmalıyız… Ama öyle hareketsiz durup boş boş bakışmak yok o gün! Şarkılar söyleyip danslar edeceğiz, oyunlar oynayıp halaylar çekeceğiz! Sevdiklerimize daha sıkı sarılacağız! Tıpkı her zaman yaptığımız gibi! Tıpkı her zaman yaptığın gibi! Unutma! O gün sen de orada olacaksın! Belki bir deniz kenarında değil ama sımsıcak köşemizde ve mis gibi çay sohbetimizde... Samimiyetle gülen yüzlerimiz ve sevgiyle kenetlenmiş̧ ellerimizle yepyeni bir dünya inşa ettiğimiz o yerde... Bulutlara en yakın yerde! Tıpkı her zaman olduğumuz gibi... Tıpkı her zaman olduğun gibi! Başımız dik, alnımız ak ve aynı tutkuyla... Buluşacağız! Buluşacaksın! El ele maziyi konuşup omuz omuza geleceğe bakacağız. Yaptıklarımızla gurur duyup yapacaklarımız için can atacağız! İçimizde hala o ateş... İçimizde hala o arzu... İçimizde hala o aşk ki eminim sende de var aynısı! Onu yeniden dışarı çıkarıp coşkuyla yeniden harlayacağız! O yandıkça biz, döneceğiz etrafında pervaneler misali... Ve yeniden ısıtacağız buz kesmeye başlayan yüreklerimizi! Biliyorum; ateşi bile yakar gerçek aşkın külleri! İşte öyle küllerimizden doğacağız hepimiz! Yeniden ve yeniden... Sanki hiç ayrılmamış gibi... Sanki hiç durmamış gibi... İnan! Sen de inan ve asla pes etme! Çünkü o aşk hala seninle! Tıpkı her zaman olduğu gibi! Tıpkı hiçbir zaman seni yalnız bırakmadığı gibi! Sevincinde hüznünde, ağladığın ve güldüğünde hep senin yanında olduğu gibi! Şimdi sen de onu yalnız bırakma! Hatırla! Hayranlıkla izleyip hayaller kurduğun o ilk bale temsilini... Günlerce beklediğin o ilk dans ayakkabısını... Heyecandan unuturum diye korkarken bir çırpıda ağzından dökülüveren o ilk tiyatro repliğini... Hayatına girdiği andan itibaren en yakın arkadaşın olan o ilk gitarı... Yıllarca içinde biriktirip sayfalara döktüğün ve bir gün hiç tanımadığın birisi için imzaladığın o ilk kitabı... Satmaya kıyamadığın o ilk yağlı boya tabloyu... Göğsünü kabartıp gözlerinden yaşlar süzdüren o ilk öğrencinle paylaştığın mutluluğu... Hatırla! Umarın salgın sonrası doğaya ve diğer canlılara karşı daha nazik oluruz. Sağlık ve bilinçle "motorları maviliklere süreceğimiz günlere " hep birlikte kavuşmak dileğiyle... Elbet bir gün... Kim bilir belki yarın belki yarından da yakın... Buluşacağız! Kal sağlıcakla ve o aşkla...