Kelkit yoluna saptık. Gece tırmanıyoruz. Tersun Geçidi. Kelkit. İlk kez geçiyorum buralardan. Gece olmasaydı çevreyi iyice gözlemlerdim. Gece. Tek tük kamyonlarla geçişiyoruz. Bir binek aracı sollayıp geçiyor bizi. Ahmediye Geçidi. 2l20. Dağ yollarını böyle büyük araçlarla geçmek olumlu içimi kıpır kıpır eden bir duygu bırakır bende. Sami neredeyse beş altı gün debir geçiyor bü tür yerlerden, tüm bölgelerden. O kanıksamış... Batı ayrımı Refahiye yolu. Biz güneye Erzincan yoluna ilerliyoruz. İnişteyiz tatlı dönemeçlerle. Erzincan... 21.00... Uygun bir akaryakıt işletmesinde duruyoruz. Sami selam veriyor. İleriyi, yolu soruyor: gece güvenlikli mi diye. Gece gidebilir miyiz? Gitmeyin, diyor çalışan. Gece burada kalın. Işıdığında çıkarsınız yola. Ne olur ne olmaz... Depoya yakıt koyduruyor Sami. Hocam, arabada yatağımız var, burada kalacağız... Ekmek içi bir şeyler, ayran atıştırıyoruz. Sürücü yerinde altlı üstlü iki yatak var, Scana gönenceli... Ne ararsan var... Erinçli bir uykudan uyandık Erzincan kent, Erzincan Ovası uyanırken? 1939 Erzin­can depreminden sağ kalan babamdan bana kalan birçok anıyı barındıran eski Erzincan uyanırken... Bir çorbacı buldu Sami... İlk giren biziz belki de bugün. Ben ayak paça Sami kelle... Düpdüz ova yolunda ilerliyoruz. Tarlalar, meyvelikler. Ta karşıda yüce dağlar. tarlalar... Asım Bezirci'nin, Behçet Kemal Çağlar'ın, Enver Gökçe'nin, Cahit Öztelli'nin, Ce­mal Süreyya'nın Vecihi Timuroğlu'nun, Aşık Daimi'nin, Davut 3ulari'nin, Ali Ekber Çiçek' in... yurdu Erzincan'ı geride bırakacağız. Ali Ekber Çiçek'in türkülerini Sami de sevi­yor... Daimi'den, Çiçek' ten türküler var 1969'dan kalma türkü defterimde:   Gönül gel seninle muhabbet edelim Araya kimseyi alma sevdiğim Ya benim kimim var kime yalvarayım Kaldır kalbindeki karayı gönül     Bir yar için gül benzini soldurma Halden bilmeyene halin bildirme Tabib olmayana yaren sardırma Sonra azdırırsın yarayı gönül     Solmasa dünyada güzeller solmaz Bu dünya fanidir kimseye kalmaz Yalan dolan ile sofuluk olmaz Gönül olan bekler berayı gönül     Hocam ağzına sağlık. Habu türküyü epidir dinlememiştim, diyor Sami. Tunceli'ye doğ­ru yol alırken. Gece yola vuran araçları durdurmuşlar. Burada gecelemiş kamyonlar. Eynesilli de var içlerinde. Yola çıkmak üzereler. Durmadık. İlerliyoruz. Yer yer yol ça­lışmaları, genişletme çalışmaları var. Toprak, çakıl yollar da var çalışmaların olduğu yerlerde... Pülümür Geçidi. Pülümür. Küçük bir ilçe. Giriş çıkışlarda sıkı güvenlik. Geldiğimiz Erzincan yolu Tercan, Aşkale, Erzurum'a gidiyor. Pülümür yolu Turceli'ye... Dağları, derin oyrakları ürküyle, korkuyla aşarak geçiyoruz. Yollar "inadına" sessiz, ıssız. Bir araçla karşılaşınca seviniyoruz... Tunceli'ye girdik. Küçük sevimli, doğal güzelliği çekici bir il. Caddede çağdaş görünümlü kadınlar, erkekler. Munzur ikiye bölüyor kenti. Ağaçlar, çağlayan Munzur, Çay bahçe­leri, park... Kayalıklar, sert dağlar... Tunceli.     Muzaffer Sarısözen'in derlediği Dersim bir dağ içinde Gülü bardağı içinde Hak Dersim'i saklasın Bir gülüm var içinde türküsünü geride bırakarak Elazığ'a ulaşmak istiyoruz bir an önce. Elazığ çevresi baraj gölleriyle dolu. Tunceli'ye göre büyük kent. Buluyoruz, doğrusu Sami buluyor Suntayı boşaltacağı depoyu.