Gemi gelir yan verir İskeleye şan verir Şu İstanbul kızları Koca diye can verir Hani benim Receb'im Receb'im, sarı lira vereceğim Almazsan karakola gideceğim Er Recep. Yakışıklı. Yiğit Recep... Özgürlüğüne düşkün Recep. Kimseye. Kimseye bo­yun eğmeyen Recep. Sevilse bile... Sevgi tutkuya dönüşse bile. Yanıp tutuşulsa bile. Sen Görele'nin güpgüzel kıyısındaki Çavuşlu köyünden askere git... İstanbul'a. Ra­mi Kışlasına... Bahriye çavuşu ol. Kır geçir oraları yakışıklılığınla. İstanbul güzellerinin gözü sende olsun... Gemi komutanının kızı... Komutanın kızının yürek kanatıcı sevisine aldırma, karşılık verme... önüne serilenlere karşı. Sarı liralara... Böyle güzel İstanbul türküsünün yiğidi ol... Çavuşlu'ya gel... Kimilerde usundan İstanbul geçse de yıllarını Görele Çavuşlu'da tüket... Ne mutlu sana Recep. Türküde yaşıyor adın. Sonsuzca. Işıklar içinde yat. (Nihat Çelik, Karadeniz Postası, 2 Ağustos 2005) Mehmet Halit Bayrı'nın derlediği İstanbul manileri ne güzel: Yanınca Geçti gönül yanınca Güzel sana şan mıdır Ben aşkına yanınca Bir azatsız kulunum Götür beni yanınca Yarimin ocağında Mum yanar buçağında Tanrı alsın canımı Bir dilber kucağında Yara yara Aç bağrımı yar yara Şahlandı filiz verdi Sinemdeki o yara Kah sever kah usanır Lanet olsun o yara Dı köye Arzuladık ihvanı Geldik şu Kadıköy'e Müfti haraç keserken Ne yapar Kadıköye Bugün cuma günleri Arşa çıkar ünleri Sağ yanında benleri Sol yanında gülleri Ömürden mi sayarım Sensiz geçen günleri Yaraşır Geçti gönül yaraşır Ben bu dağı aşamam Tut kolumdan yar aşır Yar cemalin pek güzel Her ne giysen yaraşır Düz güneş Bu ne hikmet yaratan Gece ay gündüz güneş Dolaştım ben her yeri Bulamadım düzgün eş Yanaklar vişne rengi Dudakları al ateş Yandı gönül kül oldu Getir kürek al ateş Düğümü Başında var yemeni Ucundadır düğümü A felek çok mu gördün Bir kere güldüğümü Dostumdan çok düşmanım İsterler öldüğümü Pencerede duran kız Bayram geldi dolan kız Kurbansız bayram olmaz Sana kurban olam kız Edirne'ye yöneliyoruz... İstanbul gerilerde kalıyor yavaş yavaş. Edirne'deyiz. İlk durağımız Kapıkule... Dinleniyoruz, geziyoruz. Araçlar, araçlar. Kentin tam göbeğindeyiz. En görkemli yapıtı Mimar Sinan'ın Selimiye Cami'si. Tek kubbeli. Dört minareli. 1569'da başlanmış yapımına. Altı yılda bitirilmiş... Çinileri. Çinileri olağanüstü. İz­nik işi. Camiyi, bedesteni. Eski camiyi geziyoruz. Cıvıl cıvıl bir kent Edirne. Güzel yurdumun kuzeybatısın-da Edirne. Marmara bölgesinde. Kıyısı var Ege Deniz'ine. Istranca Dağları buralarda. Meriç, Ergene Edirne'yle anılır.